θηλώματα στο σώμα

Τα θηλώματα στο σώμα είναι καλοήθεις σχηματισμοί μολυσματικής φύσης. Κυρίως 16 και 18 στελέχη τείνουν να εκφυλίζονται σε κακοήθεις μορφές (περισσότερα από 100 είδη είναι συνολικά γνωστά). Κονδυλώματα και θηλώματα είναι συνώνυμοι όροι.

Χαρακτηριστικά της νόσου:

1. Εμφανίζεται σε άτομα όλων των ηλικιών, κυρίως σε γυναίκες (ο αριθμός των κρουσμάτων που ανιχνεύονται είναι 1, 5 φορές μεγαλύτερος από ό, τι στους άνδρες).
2. Η μόλυνση εμφανίζεται μέσω οικιακής ή σεξουαλικής επαφής. Περνάει απαρατήρητο για μεγάλο χρονικό διάστημα γιατί ο ιός δεν έχει ισχυρή επίδραση στο ανοσοποιητικό σύστημα. Επιπλέον, μόλις εισαχθεί στο γονιδίωμα, παραμένει μόνο το DNA του ιού και όχι ο ίδιος ο ιός (είναι σχεδόν αδύνατο να αφαιρεθεί).
3. Υπάρχει ένας αριθμός εμβολίων που έχουν σχεδιαστεί για τη μείωση της μόλυνσης και τη μείωση της ευαισθησίας στον ιικό παράγοντα.
4. Η ανοσία μετά τη μόλυνση είναι τυπο-ειδική, μη διασταυρούμενη, χωρίς στρες, χαμηλή, που σημαίνει την πιθανότητα επαναμόλυνσης.

αιτίες

Ο κύριος λόγος για την εμφάνιση θηλωμάτων στο σώμα είναι ο ιός των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV, ιός θηλώματος). Ανήκει στους ιούς που περιέχουν DNA, γεγονός που εξηγεί την ικανότητά του να ενσωματώνεται στο ανθρώπινο γονιδίωμα και να αλλάζει τη δομή του. Ο ιός εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος μέσω μικροβλαβών και εγκαθίσταται στο βασικό στρώμα της επιδερμίδας. Η διαίρεση λαμβάνει χώρα μόνο στο επίπεδο του βλαστικού στρώματος, διαφορετικά ο ιός είναι ανιχνεύσιμος, αλλά δεν πραγματοποιείται διαίρεση σε αυτά τα επίπεδα.

Υπάρχουν διάφορες κλινικές μορφές της νόσου:

• εκδήλωση - πρωτογενής μόλυνση με ιό σε άτομα με μειωμένη ανοσία.
• υποκλινική - μια μορφή στην οποία εμφανίζονται περιοδικά εκδηλώσεις αυτής της παθολογίας, ακολουθούμενες από μακροχρόνιες υποτροπές.
• λανθάνουσα - μια μορφή που σχετίζεται με την άμεση ενσωμάτωση του ιού στο γονιδίωμα (φορέας).

Προδιαθεσικοί παράγοντες για την ανάπτυξη νεοπλασμάτων:

1. βλάβη του δέρματος. Ο ιός δεν μπορεί να εισέλθει στην κυκλοφορία του αίματος χωρίς τουλάχιστον ελάχιστο τραύμα στο δέρμα, το οποίο χρησιμεύει ως πύλη για μόλυνση.
2. Μειωμένη ανοσία. Ο HPV ταξινομείται υπό όρους ως παθογόνος ιός, καθιστώντας τον επικίνδυνο για τον άνθρωπο όταν καταστέλλεται μια φυσιολογική κυτταρική ή χυμική ανοσολογική απόκριση.
3. Μη τήρηση των κανόνων υγιεινής κατά την επίσκεψη σε δημόσιους χώρους. Ο ιός είναι μεταδοτικός και μπορεί να μολυνθεί ακόμη και σε χαμηλές συγκεντρώσεις στο περιβάλλον.
4. Οι παραβιάσεις της κανονικής διατροφής, το συνεχές άγχος και η έλλειψη επαρκούς ανάπαυσης οδηγούν σε καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος, το σώμα γίνεται ευάλωτο στη δράση του παθογόνου.
5. Συχνές φλεγμονώδεις και μολυσματικές ασθένειες οδηγούν σε εξάντληση του ανοσοποιητικού συστήματος (ιδιαίτερα σημαντικό σε συχνά άρρωστα άτομα).
6. Ο ιός των ανθρωπίνων θηλωμάτων μπορεί επίσης να μεταδοθεί από τη μητέρα στο παιδί κατά τη γέννηση (κάθετη μετάδοση).

Εξωτερικές Εκδηλώσεις

Οι εξωτερικές εκδηλώσεις των θηλωμάτων στη φωτογραφία έχουν τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

1. Πολλαπλοί σχηματισμοί που προεξέχουν πάνω από την επιφάνεια του δέρματος. Μπορούν να έχουν σχήμα κλασικού κονδυλώματος (επίπεδη βλάβη σε φαρδύ κοτσάνι) ή να έχουν λεπτό κοτσάνι και να κρέμονται πάνω από το δέρμα σαν χτένα κόκορα.
2. Το χρώμα σπάνια διαφέρει από τους γύρω ιστούς. Εξαίρεση αποτελούν οι περιπτώσεις βλάστησης του σχηματισμού στο επιφανειακό αγγειακό δίκτυο, στην περίπτωση αυτή αποκτά κοκκινωπή απόχρωση. Μια γρήγορη αλλαγή χρώματος σηματοδοτεί μια πιθανή αναγέννηση (γίνεται επίσης διαφοροποίηση με σημάδια).
3. Το περίγραμμα είναι συνήθως ομοιόμορφο και καθαρό. Εξαίρεση αποτελούν σχηματισμοί που έχουν εκφυλιστεί σε όγκο.
4. Η επιφάνεια είναι συχνά λεία και κάπως γυαλιστερή. Σε σημεία στην περιοχή των άνω βλεφάρων, του λαιμού, των μασχαλών, η επιφάνεια είναι συχνά ανώμαλη με μυτερά υψώματα όπως το κουνουπίδι.
5. Η διάμετρος κυμαίνεται από μικρές εστίες λίγων χιλιοστών έως 1-2 cm. Στο ίδιο μέρος του ανθρώπινου σώματος μπορεί να υπάρχουν σχηματισμοί διαφορετικών διαμετρημάτων. Εάν το θηλώμα μεγαλώσει πολύ γρήγορα, απαιτείται συμβουλή γιατρού.

Πώς να απαλλαγείτε από τα θηλώματα

Η θεραπεία των θηλωμάτων στο σώμα πραγματοποιείται σύμφωνα με ένα μόνο σχήμα, ανεξάρτητα από τον ακριβή εντοπισμό (για κάθε συγκεκριμένο τύπο υπάρχει μια βέλτιστη επιλογή ή συνδυασμός):

1. Καταστροφικές μέθοδοι (φυσικές και χημικές).
2. Συνδυασμένες τεχνικές (ταυτόχρονη δράση τοπικών φαρμάκων και καταστροφικές θεραπευτικές επιλογές).

Η θεραπεία των θηλωμάτων με κυτταροτοξικά και ανοσολογικά παρασκευάσματα επιτρέπεται μόνο υπό την προϋπόθεση μιας συνολικής διαδικασίας (θηλωμάτωση, δηλαδή πολύ μεγάλος αριθμός θηλωμάτων στο σώμα). Σε περιπτώσεις με μεμονωμένους σχηματισμούς, μια τέτοια θεραπεία δεν πραγματοποιείται λόγω του μεγάλου αριθμού παρενεργειών και διασταυρούμενων αντιδράσεων με φάρμακα αυτών των ομάδων.

μεθόδους καταστροφής

Οι καταστροφικές θεραπευτικές επιλογές είναι οι ίδιες για όλους τους τύπους δερματικών βλαβών που προκαλούνται από τον HPV. Διακρίνονται σε φυσικές και χημικές.

Μέθοδοι φυσικής καταστροφής:

μέθοδος	περιγραφή
ηλεκτροπηξία	Ο σχηματισμός αποκόπτεται από το υγιές δέρμα σε στρώματα (μπορεί να σχηματιστεί ένα αρκετά βαθύ ελάττωμα, το οποίο επουλώνεται για μεγάλο χρονικό διάστημα). Σε κατάσταση βαθιάς βλάβης γίνεται με τοπική αναισθησία με διάλυμα λιδοκαΐνης (2%). Για αυτό χρησιμοποιείται ένα ηλεκτρόδιο βελόνας.
κρυοκαταστροφή	Συνήθως χρησιμοποιείται υγρό άζωτο, υποξείδιο του αζώτου ή διοξείδιο του άνθρακα. Ο χρόνος έκθεσης επιλέγεται λαμβάνοντας υπόψη τη θέση και την έκταση της βλάβης. Συχνά απαιτούνται πολλαπλές συνεδρίες με διαφορά 7-10 ημερών.
Καταστροφή με λέιζερ	Αφαίρεση νέας ανάπτυξης δέρματος σε στρώματα με συγκεντρωμένη δέσμη φωτός συγκεκριμένου κύματος. Κατά μέσο όρο, η έκθεση μπορεί να διαρκέσει οπουδήποτε από 5 δευτερόλεπτα έως 3 λεπτά, ανάλογα με την έκταση της βλάβης. Ως αποτέλεσμα, εμφανίζεται μια ψώρα στο σημείο της βλάβης. Στη συνέχεια απαιτούνται επίδεσμοι μέχρι να επουλωθεί η πληγή. Η διαδικασία γίνεται με τοπική αναισθησία.
Ακτινοχειρουργική καταστροφή	Ο σχηματισμός καταστρέφεται από τη δράση ενός ηλεκτρομαγνητικού κύματος στην περιοχή από 100 kHz έως 105 MHz. Σε αυτή την περίπτωση, οι ιστοί θερμαίνονται και εμφανίζεται τοπική νέκρωση (κατάλληλη για αφαίρεση μικρών εστιών).

σπιτικές θεραπείες

Στο σπίτι, επιτρέπεται να απαλλαγείτε από την ανάπτυξη χρησιμοποιώντας παραδοσιακή ιατρική, αλλά θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η αποτελεσματικότητά τους είναι χαμηλή. Επιπλέον, πριν ξεκινήσετε μια τέτοια θεραπεία, είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε έναν ειδικό για να διακρίνετε τα θηλώματα από μια σειρά άλλων δερματικών παθήσεων με παρόμοιες εκδηλώσεις.

Που σημαίνει	συνταγή
χυμό σελαντίνων	Συνθλίψτε το μίσχο του φυτού με τον λαμβανόμενο φρέσκο χυμό, σκουπίστε την πληγείσα περιοχή 3-5 φορές την ημέρα για 10 ημέρες.
χυμό πατάτας	Τρίψτε τις ωμές πατάτες σε χυλό, στη συνέχεια στύψτε και σκουπίστε τον σχηματισμό με τον χυμό που προκύπτει 2-3 φορές την ημέρα. Η διάρκεια της θεραπείας είναι 4-5 εβδομάδες.
χυμό κρεμμυδιού	Ψιλοκόβουμε 1 κρεμμύδι και πιέζουμε λίγο μέχρι να βγει ο χυμός. Εφαρμόστε το προκύπτον πολτό στην εστία 2-3 φορές την ημέρα για 10-15 λεπτά. Η θεραπεία πρέπει να γίνεται για 3 εβδομάδες.
κατιφές	Θρυμματίστε πολλά άνθη σε ένα γουδί, εφαρμόστε το μείγμα που προκύπτει στην πληγείσα περιοχή και στερεώστε για 30 λεπτά. Επαναλάβετε τη διαδικασία πρωί και βράδυ για 21 ημέρες.